Pico Almanzor

De Pico Almanzor (oftewel Al-Mansur, Arabisch voor “de overwinnaar”) in de Sierra de Gredos stond tijdens de zomer van 2018 op het programma van onze roadtrip door Spanje. De beklimming van deze granieten reus van 2592 meter is niet simpel maar het uitzicht vanop de top is fenomenaal. Lees snel verder voor meer info over onze tweedaagse in het Spaanse middelgebergte.

In het zuiden van de provincie Ávila (Castillië-Leon) ligt de Sierra de Gredos, een indrukwekkend gebergte dat deel uitmaakt van het Sistema Central (scheidingsgebergte) in Centraal-Spanje. Het gebergte met verticale wanden tot wel 2500 meter hoog vormden het perfecte decor voor een tweedaags hiking-avontuur.

Wij verkozen een tweedaagse tocht met overnachting in de hut “Refugio Laguna Grande de Gredos”, gelegen in het Circo de Gredos aan de voet van de Pico Almanzor.

 

Op dag 1 stond een pittige wandeling op het programma naar Refugio Laguna Grande de Gredos via de top van de Morezòn (2389 m). Met een totaal van bijna 7 kilometers en 500 hoogtemeters was dag 1 meteen pittig. Maar, de rust, natuur, vergezichten deden de vermoeidheid snel verdwijnen. 

Tijdens de namiddag werden we overdonderd door een onweer (met regen!) al zagen we dat vanop 1500 meter al wel van ver aankomen van over de Meseta (Spaanse hoogplateau). De klim liep over meestal goed begaanbare bergpaadjes met nabij de Morezòn top ook wat meer steenpuin. Uiteindelijk daalden we af naar het Circo de Gredos, waarin de hut gelegen is.

[Het Circo de Gredos, een cirque ontstaan door een een enorme gletsjer tijdens de laatste ijstijd. Het kale, rotsachtige landschap met een bergmeer (Laguna Grande) is absoluut een van de hoogtepunten van onze Roadtrip.]

Op dag twee sprongen we na een korte nacht al vroeg uit de veren voor de beklimming van de hoogste top van de Sierra de Gredos, de Pico Almanzor (2592 m). De beklimming van deze reus is niet eenvoudig. Met 650 hoogtemeters op ongeveer 2 kilometer is de beklimming van steil tot zeer steil. Het eerste deel liep over goed begaanbare bergpaadjes maar tijdens de grande finale (de laatste hectometers) vervolgde het pad nagenoeg verticaal en met touwen om de rotsen te overwinnen. Absoluut niets voor wandelaars met hoogtevrees, maar wel de moeite.

Na een verdiende pauze op de top vervolgde de afdaling over dezelfde weg terug, tot aan de hut. Nadien ging de terugtocht tot aan de auto over een duidelijk, wel aangegeven pad. Dit deel van de wandeling is een bekende tocht voor dagjes-toeristen en het is hier dus ook vaak wat drukker. Blijf wel aandachtig kijken want regelmatig kan je hier steenbokken en berggeiten spotten. Wij hadden het geluk om een groepje steenbokken (die daar blijkbaar wel vaker staan) van dichtbij te kunnen observeren. Fantastisch!

2 thoughts on “Pico Almanzor”

  1. Pingback: Laguna Negra - Urbion

  2. Pingback: Laguna Glaciares de Neila

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *